Upływa właśnie sto lat od czasu, gdy w maju 1921 brytyjska prasa odnotowała pojawienie się na rynku okrągłych pereł nowego rodzaju – nie powstałych w sposób samoistny, lecz wyhodowanych przez człowieka w ciele żywego małża. Komu zawdzięczamy wynalezienie współczesnej metody hodowli tych pięknych klejnotów?

Wrzucając do jednego worka perły słodkowodne, Edison, Akoya, Tahiti, South Sea i Mabe, popełniamy błąd logiczny, który przypomina próbę dzielenia różnych gatunków mięsa na wieprzowinę, wołowinę i kotlety. Jak nie pogubić się w różnych rodzajach pereł? Niniejszy artykuł podejmuje próbę ich uporządkowania.

O ile hodowla gonadowych pereł jądrowych znakomicie udawała się Japończykom w przypadku małży z rodziny Pinctada, to już zastosowanie tej metody do szczepienia mięczaków z gatunków Pteria okazało się nie lada wyzwaniem. Niezwykle piękne, wielokolorowe ubarwienie masy perłowej małży z rodziny Pteria skłoniło hodowców do zastosowania najprostszej techniki hodowli znanej w Chinach od setek lat.