Blog

W roku 2000, Alan Golash, jubiler z Newport, odwiedził jeden ze sklepów z antykami w nadziei na znalezienie interesującej starej biżuterii, którą mógłby odrestaurować i odsprzedać z zyskiem. Nie przypuszczał nawet, że ta wizyta odmieni jego życie, przynosząc mu niespodziewaną sławę. Brosza, kupiona przez niego w tym sklepie za 14 USD, jest obecnie wyceniana w setkach tysięcy dolarów.

W 1993 roku do Benjamina Zuckera, znanego amerykańskiego handlarza, kolekcjonera i autora książek na temat kamieni szlachetnych zgłosił się szwajcarski dealer prezentując mu kolekcję 23 niezwykłych kamieni o głęboko pomarańczowej barwie. Były to, nieznane wcześniej w zachodnim świecie, perły Melo, należące najprawdopodobniej do ostatniego cesarza Wietnamu. 

Dwa zupełnie odmienne (często przywoływane w literaturze branżowej) modele regulacji prawnych dla branży perłowej wdrożyły Australia i Polinezja Francuska. Każdy z nich wywołuje odmienne skutki - wpływając zarówno na stabilność ekosystemu, jak i jakość pereł uzyskiwanych z farm perłowych. Warto przyjrzeć się im obu, gdyż dają one znakomity obraz ograniczeń, z jakimi zmaga się branża, a które dziś tak wpływają na wzrost cen pereł wysokiej jakości.

Na przestrzeni wieków przemysł związany z pozyskiwaniem pereł i masy perłowej doznał kilku wstrząsów, które diametralnie zmieniły sytuację rynkową. Każdy z nich związany był z rabunkową eksploatacją zasobów naturalnych. Każdy przyniósł lekcje, które wpłynęły na to jak dziś wygląda przemysł hodowli pereł. Natura w bolesny sposób nauczyła nas respektowania jej odwiecznych praw i wciąż nam o nich przypomina.

Z naszej jesiennej podróży do Azji przywozimy dwie wieści - dobrą na temat cen aktualnych i złą na temat prognoz. Po raz pierwszy od dawna nie zmienimy tym razem większości naszych cen, gdyż sytuacja na rynku wydaje się stabilna. Na horyzoncie pojawiło się jednak nowe, poważne zagrożenie, które z pewnością będzie napędzać wzrosty cen pereł Tahiti przez najbliższych kilka lat. Jest ono związane z wyjątkowo silnym w tym roku zjawiskiem znanym jako El Niño.

Nasz ostatni artykuł sprowokował Państwa do dyskusji na temat dostępności pereł klasy AAA w Polsce. Najwięcej kontrowersji wywołał przytoczony przez nas fakt, iż dobre salony jubilerskie oferują zazwyczaj perły jakości AA, co uświadomiło nam konieczność głębszego potraktowania tematu i zobrazowania jak rzadka jest klasa AAA. Spróbujmy zatem oszacować ile z tych najlepszych pereł ma szansę trafić na nasz rynek i zastanówmy się co z tego wynika. Z uwagi na najlepszą dostępność danych statystycznych nasze rozważania przeprowadzimy na przykładzie pereł Akoya.

Czy kupując perły próbują Państwo ocenić ich połysk? Większość Klientów nie zwraca uwagi na tę cechę lub nie wie w jaki sposób dokonać oceny. Przyglądamy się powierzchni pereł, oceniamy ich barwę i kształt, jednak mało kto bierze pod uwagę kryterium, które w największym stopniu wpływa na piękno tych kamieni. Błąd, który w tym przypadku popełniamy, potrafi czasem kosztować dość sporo - zdarza się, że za nasz brak wiedzy sprzedawca otrzymuje niemałą premię. W niniejszym artykule spróbujemy odpowiedzieć dlaczego przy kupnie pereł tak często popełniamy błędy i jak możemy ich uniknąć.

Pokusa wyhodowania perły idealnej jest motorem badań prowadzonych przez hodowców oraz wiele firm z branży perłowej, co owocuje zaskakującymi nieraz rozwiązaniami. Całkiem niedawno pisaliśmy o chińskich eksperymentach, których efektem są słodkowodne perły wydmuszki. W tym samym czasie japońscy naukowcy opracowali podobną technikę, która znalazła zastosowanie w perłach słonowodnych.

Od sześciu już lat obserwujemy nieprzerwany wzrost cen pereł - wzrost bardzo zdecydowany, kontynuowany nawet w okresach spadku cen złota i diamentów. Rynek biżuterii perłowej poddany silnej presji popytowej zmienił się w sposób znaczący, co nawet przy ubogiej ofercie dostępnej w naszym kraju mogą Państwo zaobserwować sami. Ze sklepów jubilerskich zniknęły perły morskie, a jakość słodkowodnych istotnie się pogorszyła. Perły wysokiej klasy stają się towarem bardzo luksusowym, dostępnym dla coraz węższej grupy nabywców.

Podczas dokonywania zakupu biżuterii zastanawiamy się czasem nad autentycznością wybieranego produktu. Poruszając się „po omacku” w świecie metali i kamieni szlachetnych próbujemy uspokoić swoje obawy pytając o certyfikat lub dokonując zakupu w zaufanych sklepach. Jest to jakiś sposób ograniczenia ryzyka, jednakże dokument wystawiony do kosztownej biżuterii czy wybór renomowanego sklepu nie dają nam gwarancji stuprocentowej - znane są przykłady pomyłek światowych laboratoriów badających produkty, a także przykłady sprzedaży imitacji pereł czy też pereł gatunku innego niż deklarowany przez najbardziej renomowane sieci sklepów jubilerskich.